مقام ارشد انتخاباتی در ایالت مِین در شمال شرقی آمریکا با اشاره به بند شورش در قانون اساسی رای داده است که دونالد ترامپ نمی‌تواند نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال آینده در این ایالت باشد. شنا بلوز، وزیر امور داخلی مین، گفت که آقای ترامپ به دلیل اعمالش در آستانه شورش سال ۲۰۲۱ در کنگره برای شرکت در انتخابات واجد شرایط نیست. مین دومین ایالت بعد از کلورادو است که آقای ترامپ را از نامزدی در انتخابات منع می‌کند.

فیاض زاهد نوشت: هر جای دیگری بود، دست عموصادق و ممدلی زیتون را می‌بوسیدند. آن‌ها را برای شادکردن لحظاتی از زندگی مردم و فراموشی مصیبت‌های بیکرانشان تشویق و تکریم می‌کردند. اما چه کنیم که چنین نیست. چه سود که به تعبیر سعدی سنگ را بسته و سگ را رها کرده‌اند! آقایان! چرا از شادمانی مردم رنج می‌برید؟ به راستی چرا ناف شما را با غم و گریه بریده‌اند؟

نقطه تمایز او نسبت به دیگر ادیبان معاصر «رویکرد تاریخی» او نسبت به ادبیات بود و این رویکرد تاریخی او باعث شد او ویژگی ملی گرایی داشته باشد و سال‌های مداوم از دغدغه «ملی گرایی‌اش» سخن بگوید.

علی ربیعی نوشت: سنجش‌ها، مطالعات و شواهد رفتاری حکایت از آن دارد که به‌رغم فروکش کردن در تظاهر فیزیکی (جنبش)، ظرفیت ذهنی آن کماکان باقی است.

عمران صلاحی بیست و اندی سال پیش در جلسه‌ای، در نقد ابتذال آن‌چه به‌عنوان ادبیات کودک به کودکان ایرانی قالب می‌شود، سطری را از یکی از کتاب‌های موسوم به «کتاب کودک» خواند و گفت: اگر با کسی دشمنی دارید، این سطر را به بچه‌اش یاد بدهید که بخواند: گوساله‌ام گوساله، گوساله‌ی دو ساله!

شبکه فاکس نیوز از انتشار گزارش 814 صفحه‌ای کمیته تحقیقات ششم ژانویه در ارتباط با حمله هواداران «دونالد ترامپ» به ساختمان کنگره آمریکا خبر داد و نوشت، این گزارش نهایی کمیته تحقیقات است که درست چند روز قبل از کریسمس منتشر شده است.

یکی از مهم‌ترین بحث‌ها در موضوع حجاب نگاه مردم به این موضوع است. هفته گذشته برخی نشریات با اعلام اینکه ۸۳ درصد ایرانیان به حجاب اعتقاد دارند و ۷۰ درصد حتی در میهمانی خانوادگی نیز روسری خود را حفظ می‌کنند، معتقدند برداشتن روسری به جایی نمی‌رسد و بحث حجاب در ایران نمی‌تواند دستمایه شورش شود و یکی از مهم‌ترین نقاط ضعف دشمن در آشوب اخیر این بود که از حجاب شروع کرد.

کیهان نوشت: بحث «حجاب» در ایران نمی‌تواند دستمایه یک شورش موفق علیه نظام و ارزش‌های آن گردد و یکی از مهم‌ترین نقطه ضعف‌های دشمن در آشوب‌های اخیر، این بود که از حجاب شروع کرد و البته بحث حجاب در یک عنوان بزرگ‌تر یعنی «زنان» هم همین حکایت را دارد؛ یعنی ایجاد اغتشاش و تنش با موضوع زنان نیز درجمهوری اسلامی به سرانجام نمی‌رسد و خود به نقطه ضعف دشمن در طراحی توطئه تبدیل می‌شود.

آنچه شنبه شب در زندان اوین رخ داد را نباید یک حادثه یا رویدادی پیش‌بینی نشده و اتفاقی دانست. مروری بر ابعاد مختلف آن، پیش و پس از شورش در اوین، نشان می‌دهد آنچه مهار، یا به عبارت دقیق‌تر خنثی شد، پازلی از نقشه پیچیده گسترش اغتشاش‌ها در کشور و مسیری بود که جریان‌های ضدانقلاب به همراهی سرویس‌های اطلاعاتی خارجی برای ادامه آن پیش‌بینی می‌کردند.

درگیری ساده میان دو گروه از زندانیان محکوم به قصاص زندان لاکان رشت منجر به نزاعی خونین شد و تعداد زیادی کشته بر جای گذاشت.

علی صالحی دادستان تهران در خصوص حوادث اخیر گفت: برای ۶۰ پرونده کیفرخواست صادر و پرونده این افراد برای دادگاه ارسال خواهد شد، لذا هدف این است که ظرف هفته آینده پرونده اغتشاشگران بررسی و به دادگاه ارسال شود.

فروپاشی سیاسی اقتصادی در سریلانکا منادی بحران‌های اقتصادی و آشفتگی اجتماعی و سیاسی در بسیاری از کشورهای دیگر است. چندین مورد (مصر، غنا، تونس، فقط چند مورد) در حال حاضر در تنگنای شدید بدهی قرار دارند، و بسیاری دیگر در صورت ادامه روند فعلی، بسیار به سقوط احتمالی نزدیک هستند.

گذار از دوران ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ به صدارت جوزف آر.بایدن جونیور، از پر مخاطره‌ترین دوره‌ها در تاریخ امریکاست. اما این بار همان‌طور که باب وودوارد، نویسنده پرفروش بین‌الملل و نیز رابرت کاستا، خبرنگار مشهور برای اولین بار نشان دادند، موضوع چیزی ورای صرفاً یک بحران سیاسی داخلی بوده است. وودوارد و کاستا در مرکزیت آشوب‌ها با بیش از ۲۰۰ نفر مصاحبه کردند و نتیجه رونوشتی شد بالغ بر ۶ هزار صفحه و تصویری جادویی و قطعی از ملتی که در یک آستانه ایستاده‌اند. مطالعه کلاسیکی که در این کتاب از واشنگتن انجام شده است، خوانندگان را تا اعماق کاخ سفید ترامپ، کاخ سفید بایدن، کمپین ۲۰۲۰ و پنتاگون و کنگره با خود می‌برد؛ روایاتش واضح‌اند، و شاهدان، عینی و ناظر بر آنچه واقعاً اتفاق افتاده است. کتاب «خطر» تاریخی بی‌نظیر فراهم آورده و این کار را هم با بیان و تکمیل دستورات مخفی و رونوشت تماس‌های محرمانه، خاطرات، ایمیل‌ها، یادداشت‌های جلسه و سایر سوابق شخصی و دولتی به انجام رسانده است. این اولین نگاه داخلی‌ست به دوران ریاست‌جمهوری بایدن در مواجهه با چالش‌هایی به درازنای یک عمر: تداوم یک بیماری همه‌گیر، و درد میلیون‌ها امریکایی که با اقتصادی جان‌سوز و خانمان بر‌انداز دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. کتاب به توالی در حالت سیر کردن از یک شکاف حزبی تلخ و ناراحت‌کننده، و جهانی مملو از تهدید و با آینده‌ای نامعلوم است؛ و این شور‌بختی‌ها را آنچه تکمیل می‌کند سایه تاریک یک رئیس‌جمهور سابق است. بایدن در مراسم تحلیفش که رویدادی بود مصادف با هشدارهای امنیتی فرسایشی، و تهدید تروریسم داخلی اعلام کرد: «ما در این زمستان خطرناک کارهای زیادی انجام دادیم.» «خطر» روایتی‌ست فوق‌العاده از پایان یک دوره ریاست‌جمهوری و آغاز دورانی دیگر. این کتاب، اثبات اوج سه‌گانه خبری باب وودوارد در باب ریاست‌جمهوری ترامپ، آمیخته با چاشنی ترس و خشم است؛ و نیز آغاز همکاری او با رابرت کاستا، گزارش‌گر همکار واشنگتن‌پست که خوانندگان را از پوشش وودوارد و کارل برنشتاین به آخرین روزهای ریاست‌جمهوری ریچارد نیکسون می‌برد.

دولتمندی مستلزم احساس تعهد مشترک و تمرکز قدرت است. خاک افغانستان، آکنده از عناصری است که نقیض این‌هاست. ایجاد یک دولت دموکراتیک مدرن که در آن احکام دولت به طور یکنواخت در سراسر کشور اجرا می‌شود، در تضاد با سرشت جغرافیایی و قومی - مذهبی این کشور است.

اگر پایان سال ۹۶ به کسی می‌گفتیم سه سال بعد قیمت دلار بالاتر از ۲۰ هزار تومان است، نه تنها باور نمی‌کرد بلکه گوینده را متهم به دیوانگی می‌کرد.