تلویزیون مسیر انحطاط خود را دیر زمانی است که آغاز کرده است. با این حال، طی دو سال اخیر و همزمان با آغاز دولت سیزدهم، هنوز چند برنامه در تلویزیون باقی مانده بود که گاهی، مخاطب را مجاب به انتخاب این رسانه و زمان گذاشتن پای آن کند. «فوتبال ۱۲۰» که جای خالی «نود» را تا حدودی پر می‌کرد، «دورهمی»‌، «خندوانه» و «عصر جدید» که بار سرگرمی تلویزیون را به دوش می‌کشیدند، «کتاب‌باز» که فرهنگ کتاب‌خوانی را به شیوه‌ای جذاب و مخاطب پسند به تلویزیون آورده بود و «سیم‌آخر» با اجرای رضا رشیدپور که با الگوبرداری موفق از نمونه‌های خارجی، آرام آرام جای خود را میان مخاطبان پیدا کرده بود، نمونه‌های اصلی حذف از رسانه ملی و به بیان دیگر، تقابل جبلی با چهره‌هاست‌.

احساس علیخانی به تازگی به خوی سفر کرده و از وضعیت مردم زلزله زده اطلاعاتی را منتشر کرده است.

بابک نهرین برگ تازه ایست که رئالیتی شوی جوکر در قسمت جدید خود رو کرده است؛ یک کمدین که تقریبا هفتاد درصد از زمان برنامه را به زبان ترکی صحبت می کند.شاید تصور کنیم تیم سازنده ملزم است نسبت به نکاتی روشنگری و اعلام کند با کدام مجوز و هدف، در برنامه ای که در سطح ملی و نه استانی، برای ۸۵ میلیون مخاطب که زبان رسمی آن ها فارسی است، از زبانی دیگر آن هم برای مدت طولانی بهره می گیرد؟