طاهره پژوهش: طبق مشاهداتمان در سطح خیابان‌ها می‌توانیم بگوییم شرایط کودکان کار بدتر شده است. همه چیز به شکل رها شده و بدون هیچ نظارتی در حال اجرا است. مسوولین شهری ما از قدرت آگاهی کارشناسی در زمینه کودکان برخوردار نیستند. نمی‌توانند برنامه‌ریزی دقیقی را در رابطه با کودکان داشته باشند و به نتیجه برسانند. تا ساختار اقتصادی به نفع کودکان تغییر نکند، برنامه‌های کارشناسی شده در برنامه‌های توسعه نیایند و تا منابع بودجه‌ای مشخص برای کودکان تعریف نشود؛ هیچ نغییری در شرایط کودکان کار اتفاق نمی‌افتد.

کشورهای پیشرفته بخش خصوصی توسعه‌یافته‌ای دارند. باید سهم بخش خصوصی از سبد اقتصاد کشور روز به روز بیشتر شود. اگر این اتفاق بیافتد شاهد بهبود در شرایط کشور و رشد اقتصادی و سایر مولفه‌ها خواهیم بود.

محیط بانی، در کشور ما یکی از عجیب‌ترین مشاغل است؛ یک محیط بان، که به‌طور بالقوه در معرض انواع خطرهای محیطی قرار دارد، باید با شکارچیان غیرمجاز و ورود افراد متفرقه به مناطق حفاظت شده، مقابله کند. اما چگونه؟ اغلب شکارچیان غیرمجاز، مجهز به سلاح‌های حتی جنگی هستند، در حالی‌که اگر حتی محیط بانی، سلاحی داشته و از آن استفاده کند، به دستور فرمانده یگان حفاظت محیط زیست، باید ثابت کند که واقعا جانش در خطر بوده است! همین را داشته باشید در کنار خبر دردناک شهادت 145 نفر محیط بان، توسط شکارچیان غیرمجاز که می‌دانند دست محیط بانان در مقابله با آنان تا چه حد بسته است و خبر تازه‌تر در مورد قصاص اعدام یک محیط بان، که مردادماه سال گذشته، در حادثه درگیری میان شکارچیان غیرمجاز و محیط بانان در منطقه بیستون کرمانشاه، منجر به کشته‌شدن یکی از شکارچیان شده بود. رای قصاص نفس این محیط بان توسط شعبه سوم دادگاه کیفری یک استان کرمانشاه صادر شده است. به همین راحتی!