[...] ژنرال میلی و لوید آستین، وزیر دفاع امریکا، تلاش کردند تا نگرانی‌های اوکراین را بر‎طرف کنند. اشتهای کشور اوکراین در این زمینه، سیری‌ناپذیر است. آقای آستین ضمن اشاره به تجربه خویش در این زمینه گفت: «من و ژنرال میلی در چندین درگیری حضور داشته‌ایم... وقتی در حال جنگ هستید، سیری‌ناپذیر می‌شوید و مدام مقدار بیشتری می‌خواهید.» [...] ژنرال میلی ادعا کرد: در واقع اوکراین به آنچه که می‌خواسته رسیده است. [...]

خواندن ذهن «ولادیمیر پوتین» کار ساده‌ای نیست. در مواقعی اما، رهبر کرملین این کار را آسان می‌کند. روز دیدار پوتین با گروهی از کارآفرینان جوان روسی، یکی از این مواقع بود. سخنان پوتین در این دیدار، خود گویای همه چیز است: هدف او در اوکراین، احیای جایگاه روسیه به عنوان یک ابرقدرت امپریالیستی است.

فنلاندی‌ها نگران این هستند که قربانی بعدی جاه‌طلبی‌های ولادیمیر پوتین کشور آن‌ها باشد برای همین اعلام کرده‌اند در پی پیوستن به ناتو هستند. همین اما موجب خشم روس‌ها را فراهم کرده است.

[...] می‌توانم بگویم همین اواخر بود که با واضح‌ترین و معقول‌ترین روایت از آنچه در اوکراین در حال وقوع است، مواجه شدم. بحث از این جهت اهمیت دارد که نویسنده، ژاک باود، سرهنگ باز‎نشسته سرویس اطلاعاتی سوئیس، به نحو بارزی شرکت‌کننده‌ای مهم و با جایگاهی بالا در عملیات آموزشی ناتو در اوکراین بود. او کسی بود که در طی سالیان معاملات گسترده‌ای نیز با همتایان روسی خود داشت. مقاله طولانی او اولین‌بار (و به زبان فرانسوی) در سایت مرکز تحقیقات اطلاعاتی فرانسه (Centre Français de Recherche sur le Renseignement) ظاهر شد. ترجمه تحت‌الفظی نیز اولین بار در یکم آوریل ۲۰۲۲ در The Postil منتشر گردید. من به زبان فرانسه برگشته و اندک‌ویرایشی در مقاله ایجاد کردم؛ با این امید که این بار قابل‌فهم‌تر باشد. و صدالبته که گمان نمی‌کنم به بیان باود آسیبی رسانده باشم. از آن جهت که کاری که باود انجام داده «چیزی بیش از افشای بی‌دقت و ناشیانه و چه‌بسا نادرست یک راز نبوده است.»

منطقه قره باغ هرازگاهی شاهد کشمکش های نیروهای آذربایجانی و ارمنستانی برای تسلط بر باریکه ای است که علاوه بر موقعیت استراتژیک دارای اهمیت به سزایی در برقراری ارتباط زمینی میان تهران و ایروان دارد. دو همسایه که اگرچه درمولفه هایی چون زبان، فرهنگ و دین دارای مشترکاتی نیستند اما با نزدیکی کشورهای ترکیه،آذربایجان و اسرائیل به یکدیگر، به صورت بالفعل در هم آمیختگی در منافع آنها به وجود آمده است. نزدیکی که به گفته "وحید بهمن" پژوهشگر تاریخ، خطری بالقوه برای منافع ملی ایران در مرزهای شمال غربی ما را رقم زده است که مانور ماه های گذشته نیروهای نظامی ایران در مرز با آذربایجان نیز برهمین اساس انجام شد. او همچنین با جعلی خواندن نامگذاری کشور آذربایجان، آن را تلاشی از سوی استالین و محصول دستگاه تبلیغاتی اتحاد جماهیر شوروی دانست و اظهار کرد:" براساس اسناد تاریخی آذربایجان نام شهرهای بخش جنوبی رود ارس و استان های شمال غربی ایران است." مشروح این گفت و گو به این شرح است:

در پی تصمیم دوشنبه شب ولادیمیر پوتین بر به رسمیت شناختن دو ناحیه «دونتسک» و «لوهانسک» در شرق اوکراین و گسیل نیروهای نظامی روسیه به این منطقه، شورای امنیت سازمان ملل متحد به درخواست آمریکا تشکیل جلسه اضطراری داده است.

شمارش معکوس در اوکراین به طرز چشمگیری رو به پایان است: طبق اطلاعات اشپیگل، ایالات متحده به متفقین اروپایی خود هشدار داده است که حمله روسیه روز چهارشنبه آغاز می‌‌شود.

قیمت نفت در معاملات روز سه شنبه بازار جهانی افزایش یافت و بخشی از ریزش شب گذشته را جبران کرد.

در حدود ۵۰۰ یارد دورتر از جدایی‌طلبان مورد حمایت روسیه، گروهی از سربازان اوکراینی منتظر درگیری هستند که مطمئناً در راه است. به گفته عکاس تیموتی فدک، که روز جمعه را با سربازان در خط مقدم در منطقه لوهانسک شرقی اوکراین گذراند، این مردان به طرز عجیبی در این مورد آرام هستند. فدک گفت: «آنها اجتناب ناپذیری {درگیری}را پذیرفته‌اند. من با یکی از سربازان صحبت می کردم و او گفت: این اجتناب ناپذیر است. ما این ناگزیر بودن حمله را پذیرفته ایم. و بعد کمی مشاجره بین دو سرباز پیش آمد، یکی گفت: «روس‌ها از مرز عبور نمی‌کنند، از دریا حمله می‌کنند» یعنی دریای آزوف، سرباز دیگری با این دو ارزیابی مخالف بود و گفت: نه، حمله از بلاروس خواهد بود.» آن‌ها ممکن است در مورد اینکه حمله از کجا آغاز می‌شود هم نظر نباشند، اما همه آنها صد درصد متقاعد شده‌اند که این حمله اتفاق می‌افتد. موراتووا، یک شهر اوکراینی که حدود ۲۰ دقیقه با ماشین از خط مقدم فاصله دارد، مردم بسیار عصبی‌تر از سربازان هستند. اما به نظر می‌رسد آن‌ها نیز به سرنوشت خود تسلیم شده‌اند. وقتی از یکی از کشاورزان پرسیدند که در مورد احتمال حمله چه فکر می کند، شانه هایش را بالا انداخت و گفت: «این {به هر حال}اتفاق خواهد افتاد و هیچ‌کس نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد.»

پس از سرنگونی دولت طالبان در افغانستان در سال ۲۰۰۱، نیروهای آمریکا و ناتو در این کشور ماندند تا از قدرت گرفتن مجدد طالبان جلوگیری کنند و نگذارند تا دوباره این کشور به پناهگاهی برای تروریست‌هایی تبدیل شود که تهدید به حملات جهانی می‌کنند.

دبیرکل ناتو در خصوص موازی‌کاری اروپا با عملیات این سازمان در افغانستان هشدار داد.

تصمیم جو بایدن برای بیرون‌کشیدن نیروهایش از افغانستان، ممکن است مقام ریاست‌جمهوری‌اش را متأثر کند.