با آشکارشدن فساد ۱۴۰ هزار میلیاردی چای دبش حالا ابعاد بیشتری از این پرونده آشکار می‌شود. محسن نقاشی دبیر فدراسیون تشکل‌های صنایع غذایی کشاورزی ایران در گفت‌وگو با «فراز» خبر می‌دهد که بخش‌نامه محمدجواد ساداتی‌نژاد وزیر وقت کشاورزی مبنی بر دادن انحصار واردات به یک شرکت خاص غیرقانونی بوده و در محاکم قضایی نیز مطرح شده است.

۱۲ مردادماه سال ۱۴۰۰؛ روزی که ابراهیم رئیسی، با برنامه‌ی ۷هزار صفحه‌ای که برای اداره کشور نوشته بود، به صندلی ریاست دولت تکیه زد. روزی موعد عمل به وعده‌ها و وعیدهای انتخاباتی، سرانجام فرا رسیده بود. حالا که ۸۴۶ روز از آغاز به کار رئیسی در پاستور گذشته، باید ۴۰۵۶ صفحه از برنامه ۷هزار صفحه‌ایش ورق خورده باشد...

بیش از دو سال از آغاز فعالیت ابراهیم رئیسی و کابینه‌اش در کاخ ریاست جمهوری می‌گذرد. دو سال و چند ماه شاید زمان قابل قبولی برای محک کارنامه‌ی دولت سیزدهم باشد. به همین دلیل، قصد داریم در این گزارش، عملکرد رییس دولت و نهادهای تخت اختیارش را واکاوی کنیم. آن هم به روش توصیه‌شده توسط «علی بهادری جهرمی»، سخنگوی دولت سیزدهم : «واقعی یا کیک»!

بیت‌الله ستاریان: ما از ۲۵ سال قبل یک میلیون واحد در سال نیاز داشتیم اما ۵۰۰ هزار واحد می‌توانستیم در یکسال بسازیم. نسخه‌های دولت برای مسکن غلط است و بدنه کارشناسی بسیار ناآگاه در مجموعه دولت وجود دارد.

حسن محتشم: نهضت ملی مسکن برنامه‌های زیرساختی نیاز دارد و شعار لازم نسبت به زیرساخت‌ها هماهنگ نیست. واحد‌هایی که تکمیل شده از طرح قبلی است که ۴۰۰ هزار واحد و برای دولت قبل بود.

حاج‌اسماعیلی، از افزایش حقوق نظامیان بین ۱۵ تا ۲۰ درصد خبر داد و گفت: « دولت سیزدهم بی‌صدا حقوق نظامیان را ماه گذشته افزایش داده اما کارمندان، کارگران و بازنشتگان را نادیده گرفته است. دولت در توزیع منابع کشور عادلانه و قانونی عمل نمی‌کند».

امان‌الله قرائی‌مقدم به فراز گفت: این خانه نیست. لانه است. اسم خانه روی این سازه نگذارند چون آبروی خانه از بین می‌رود. در خانه ۲۵ متری کرامت انسانی و حرمت خانواده از بین می‌رود. در گذشته معنویات پُر رنگ‌تر بود. اما امروزه معنویات، اعتقادات و باورهای مردمی فرو ریخته است.

با جمع‌بندی آمار سال‌های پیشین و آمار ارائه شده از سوی ابراهیم رئیسی و اهمیت تراز تجاری در تعیین شاخص‌های اقتصادی کلان، به‌ نظر می‌رسد گزارشی که به دست رئیس دولت سیزدهم رسیده، بخشی از واقعیت بوده و بخش مهمتر این آمار یا به دست رئیسی نرسیده یا نادیده گرفته شده است.

دولت ابراهیم رئیسی به نیمه راه خود نرسیده و نفس‌ اقتصاد کشور و معیشت شهروندان به شماره افتاده است. دولت سیزدهم ، نه تنها روی تمام شعارهای انتخباتی‌اش پا گذاشته بلکه در حفظ شرایط پیش از شهریورماه ۱۴۰۰ نیز ناتوان ظاهر شده است. در این اینفوگرافیک، به چند اتفاق مهم و تاثیرگذار در فضای کشور پرداخته‌ایم

روزنامه اطلاعات نوشت:خیلی صریح باید گفت دولت محترم نه تنها دربرابر گرانی روزافزون کالاها وخدمات مختلف دست روی دست گذاشته واقدامی که مردم لمسش کنند و موثرباشد را انجام نمی دهد، بلکه ازطریق هزینه تراشی ومالیات تراشی مداوم، فشار مالی وهزینه ای را بربخش تولید و بدنه اقتصاد افزایش می دهد که روشن است درنهایت این مردمند که باید هزینه آن را پای صندوق بپردازند.

به گزارش فراز: ناصر ایمانی روزنامه نگار اصولگرا در روزنامه هم میهن نوشت: در مورد مسئله فیلترینگ من انتظار دارم که دولت‌ها و به طور مشخص این دولت، اگر نمی‌خواهد به نظر مردم هم استناد کند اما حداقل حقیقت را به مردم بگویند.

به گزارش فراز: روزنامه جوان نوشته که پاشنه آشیل دولت سیزدهم بازار مسکن و خودرو است.

عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در مورد شرایط دریاچه ارومیه گفت: دریاچه ارومیه از زمانی دچار مشکل شد که جمعیت فعال در حوزه این آبریز در عرض پنجاه یا شصت سال سه برابر ‌‌و تولیدات کشاورزی بیش از چهار برابر رشد کرد طبیعی است که این جمعیت و این تولیدات نیاز به استفاده از آب دارند و دریاچه را دچار مشکل می کنند. از طرفی گرم شدن زمین، تغییرات اقلیمی و‌ کاهش میزان بارش ها نیز بوجود آمدن شرایط فعلی بی تاثیر نیست.

به گزارش فراز: فیض‌الله عرب سرخی عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب می‌گوید: گویی تصمیم گرفته شده تا نیروها به تناسب اندازه و قواره دولت انتخاب شوند و از همین رو افرادی انتخاب شده اند که هیچ تجربه و توانمندی اجرایی ندارند.

به نظر می‌رسد با واقعیت‌های اقتصادی موجود و همچنین شرایط تحمیل شده به کشور در سال‌های اخیر، دستیابی به نتایج مثبت در اقتصاد ایران، مستلزم تغییرات اساسی در سیاست‌های خارجی است و عضویت صرف در سازمان‌های شرقی یا غربی، به تنهایی راهگشا نخواهد بود.

به گزارش فراز: صادق زیباکلام، استاد سابق علوم سیاسی دانشگاه تهران نیز درباره راه‌اندازی کرسی آزاداندیشی در دانشگاه گفت: «متاسفانه مسئولانی مانند رئیس‌دولت، وزیر علوم، معاون اول رئیس‌دولت، دبیر شورایعالی انقلاب فرهنگی، سخنگوی این شورا، رئیس دانشگاه تهران و... در مورد آزاداندیشی، کرسی‌های آزاداندیشی، احترام به نظرات اساتید، آزادی بیان اساتید در بیان اظهارنظرات‌شان و... طوری صحبت می‌کنند که انگار در کشور دیگری زندگی می‌کنند.»

«هزار وعده خوبان! یکی وفا نکنند..» این مصرع شاید نزدیک‌ترین توصیف از شرایط امروز دولت باشد. تعداد خلف وعده‌ها در دولت ابراهیم رئیسی آنقدر زیاد بوده که صحبت از آن دیگر تازگی ندارد. از وعده به بهبود وضعیت اینترنت و کاهش قیمت کالاهای اساسی تا مهار تورم و دلارزدایی از اقتصاد کشور، همه از جمله اصلی‌ترین وعده‌های انتخاباتی رئیسی بود که پس از آغاز به کار دولت نیز ادامه داشت. در آخرین مورد، ساعات کاری اداره‌ها در حالی به حالت اولیه بازگشت که درست یک ماه پیش، رییس دولت سیزدهم از ثمرات عقب‌کشیدنش حرف می‌زد. این اولین عقب‌گرد دولت از تصمیماتش نیست و به نظر، آخرنش نیز نخواهد بود.

یکسال از اجرای این تصمیم می‌گذرد و نه تنها ۴۰۰هزار میلیارد تومان وعده‌داده‌شده به سفره‌های مردم بازنگشته، بلکه واژه‌هایی مثل عدالت، اصلاح اقتصادی و منفعت ملی نیز، به همت دولت‌ِ وعده‌ها، از معنا تهی شده‌اند.

دولت در ابتدا باید به برنامه ریزی درست برگردد و بپذیرد راه درست آن چیزی‌ست که در بعد از ظهر هفتم اسفند ماه رخ داد؛ یعنی تزریق ارز به بازار و این کار ممکن نیست مگر آنکه فرمان برداشتن تحریم‌ها از وین صادر شود.

در واقع این یک قرارداد ساده بود که جز برخی منافع محدود، تاثیر عمده و شگرفی بر حوزه انرژی ایران نداشت و آن همه بزرگنمایی و پیروزی خواندن آن یک اشتباه بود. به همین اعتبار هم اکنون می توان این قرارداد را یک شکست گازی دیگر برای دولت دانست چون هیچکدام از اهداف و ثمرات تبلیغ شده برای آن در عمل محقق نشده اند.