تغییرات اجتماعی در ایران تنها با اراده‌ی تصمیم‌گیران و سیاست‌مردان رقم می‌خورند؟ با توجه به تحلیل‌هایی که از نیمه‌جان شدن جامعه و تضعیف روزافزون جامعه مدنی مطرح شده، دستیابی به موفقیت‌هایی مثل ابطال پروژه میانکاله، نشانه‌ای از کورسوهای امید به تغییر و اثرگذاری در بدنه اجتماع است؟