سه دهه است که تنش بین این دو کشور به یکی از ارکان روابط و تحولات تبدیل شده است. در آخرین تحول، دولت ارمنستان به تازگی اعلام کرده که برای اجتناب از جنگی دوباره چهار روستای مورد مناقشه را به جمهوری باکو واگذار می‌کند. چهار روستای مرزی در منطقه «قزاق» که مسیر ارمنستان به گرجستان نیز از آن می‌گذرد. همین مسئله به بحث‌هایی دامن زده و نگرانی‌هایی را درباره قطع‌شدن مسیر ارتباطی ایران با گرجستان از طریق ارمنستان به وجود آورده است و حتی برخی آن را علیه ایران دانستند. هرچه هست به نظر می‌رسد که نیکول پاشینیان نخست وزیر ارمنستان با متحدان غربی خود با الهام علی‌اف رئیس‌جمهور جمهور آذربایجان به توافقی رسیده باشد.

طرح راه‌اندازی کانال «زنگزور» تماماً با خواست و تمایل روسیه در حال پیگیری است و نه ناتو. حامد خسروشاهی، کارشناس منطقه قفقاز با بیان این مطلب می‌گوید که «دالان زنگزور راه ارتباطی است که در دوره تحریم روسیه از سوی اروپا به مسکو کمک می‌کند تا تحریم‌ها را دور بزند برهمین اساس هم گزینه موردنظر غرب نیست.»

این تصور که فکر کنیم مماشات با باکو و یا مماشات با الهام علی‌اف در آینده موجب کاهش روابط باکو با اسرائیل شده و یا به تعدیل این همسویی روابط منجر می‌شود انتظار بی‌جا، اشتباه و خطای استراتژیک و راهبردی ما است که در سال‌های گذشته هم، آزموده شده است.