روزنامه ایران نوشت: هر زمان که بحرانی در ایران رخ می‌دهد، امریکایی‌ها تمام تلاش خود را برای سوءاستفاده از آن به کار می‌برند. با فوت مهسا امینی نیز -خارج از اینکه اصل ماجرا چه بوده و چگونه رخ داده- ایالات متحده در راستای فشار حداکثری در سیاست خارجی ، از آن بهره برده است.

جوزف بورل در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی توییتر نوشت: در حال دنبال کردن گزارش‌های تکمیلی در خصوص شرایط زندان اوین هستم. وی افزود: مقامات ایرانی مسئول جان تمامی زندانیان این زندان از جمله شهروندان اتحادیه اروپا هستند. نگرانی عمیق خود را در این خصوص به حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران اعلام کردم.

اسماعیل کوثری عضو کمیسیون سیاست خارجی و امنیت ملی مجلس با بیان اینکه اکنون افرادی در مقابل انقلاب اسلامی ایستاده‌اند که بدون آگاهی، اطلاع و اینکه از چه کسی حرف شنوی دارند، تصریح کرد: این افراد از کسانی حرف شنوی دارند که غیر از جنایت، زیاده‌خواهی و زیرپا گذاشتن حقوق بشر بلد نیستند. آمریکایی‌ها، صهیونیست‌ها، سردمداران عربستان که پول بسیاری صرف کرده و برخی کشورهای اروپایی مانند انگلیس، آلمان و فرانسه نیز از این اغتشاشگران حمایت‌ می‌کنند.

کیهان نوشت: از روز گذشته بیانیه‌ای متعلق به گروهی 5 نفره از کارشناسان اقتصادی که عموما متعلق به جریان لیبرال هستند منتشر شده است.

قهرمانپور کارشناس سیاست خارجی در تحلیل خود از آخرین دور مذاکرات، بیان می‌کند که پیشنهادی که روزنامه پولیتیکو مطرح کرده، صورت تصویری چیزی است که امریکایی‌ها قبلا به صورت کلی قولش را داده بودند. اگر متنی که پولیتیکو منتشر کرده است، صحت داشته باشد، که به نظر هم می‌آید صحیح است، این پیشنهاد کلی امریکا با تلاش و همکاری اروپایی‌ها جزئی‌تر شده است. در هر صورت باید ببینیم که برداشت جمهوری اسلامی از این مسئله چیست؛ آیا آن را امتیاز مهمی می‌داند یا برعکس.

آمریکایی‌ها خسته و سردرگم هستند و نمی‌توانند از پس درگیری‌های خارجی بیشتری برآیند – چه برسد به فاجعه سه‌جانبه‌ای که پیش روی ما قرار دارد. با این حال، ایالات متحده در آستانه یک جنگ طولانی در اوکراین است که خطر تبدیل شدن به رویارویی مستقیم ایالات متحده و روسیه را دارد، فروپاشی توافق هسته‌ای ایران که شاید به جنگ با قدرت خلیج فارس برسد و اکنون هم یک بحران غیرضروری با پکن بر سر تایوان، که دلیل ان سفر نادرست نانسی پلوسی به تایپه بود.

کوروش احمدی، تحلیلگر سیاست خارجی در تحلیل خود از اظهارات، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی ایران مبنی بر اینکه «ما توانایی فنی ساخت بمب هسته‌ای را داریم، اما تصمیم به انجام چنین کاری نداریم»، می‌گوید که شاید هدف نشان دادن واکنشی به تحریکات ناموجه آمریکا و برخی کشور‌های عربی و رژیم اسرائیل و قضیه ائتلاف "دفاع هوایی علیه ایران" و مانند آن باشد. اما مسئله این است که وقتی می‌گوییم "توانایی ساخت سلاح هسته‌ای را داریم"، معنا و مفهومش این است که یک کشور "در آستانه ساخت بمب" هستیم. یعنی برای کسب توانایی‌های لازم با هدف ساخت سلاح هسته‌ای اقدام کرده و اسباب آن را فراهم کرده‌ایم.

آیت‌الله سید ابراهیم رییسی، رییس دولت سیزدهم در روزهای آتی در اولین سفر دو جانبه خود در مقام رییس جمهور به دعوت چندین باره "ولادیمیر پوتین" رییس جمهور روسیه به مسکو سفر می‌کند تا در ملاقاتی مفصل با همتای روس خود در ارتباط با موضوعات مهم روابط دوجانبه و برنامه‌های دو کشور برای توسعه مناسبات در حوزه‌های مختلف از جمله عرصه اقتصادی و تجاری رایزنی و گفت‌وگو کند.

آلمان نازی در دوره جنگ جهانی دوم، ایده ایجاد حکومتی دست‌نشانده در آسیای مرکزی را با عنوان کمیساریای ترکستانِ دولت نازی (Reichskommissariat Turkestan) به طور جدی در دستور کار قرار داده بود و برنامه نازی‌ها این بود که با ایجاد یک هویت پانترکی و اسلام‌گرایانه در جمهوری‌های آسیای مرکزی شوروی، حکومتی وابسته از تاجیکستان تا آلتای تا تاتارستان برپا شود. مورخان شوروی مدعی‌اند عناوین دیگری چون «پان‌تورکستان»، «تورکستان بزرگ» و «رایشِ محمدان» نیز برای این سرزمین در نظر نازی‌ها بود.

شرایط خاص بین‌المللی و سیاست خارجی در ایران به جای در خدمت اقتصاد بودن، گویی کمر به نابودی آن بسته است. روندی که نتیجه آن، بسته شدن درهای صادرات روی بسیاری از کالاهای ایرانی بوده و هست! آتشی نام آشنا در شمایل تحریم که دود آن به چشم تولیدکنندگان و صادرکنندگان رفته و بازار را عملا تقدیم رقبا کرده است

هر‌از‌گاهی صفحات زمین‌ساختی ژئوپلتیک دنیا مثل برگ‌های یک کتاب، ورق خورده و تغییر می‌کنند. سوئز در سال ۱۹۵۶، سفر نیکسون به چین در سال ۱۹۷۲ و سقوط دیوار برلین در سال ۱۹۸۹؛ نمونه‌هایی که تا همیشه در ذهن تاریخ زنده و بیدار خواهند ماند. اتفاق هفته گذشته، یعنی رونمایی از پیمان دفاعی سه‌جانبه میان استرالیا، انگلستان و ایالات‌متحده (معرف مخفف ناخوشایند AUKUS) نیز یکی از دیگر موارد نادر است.

رییس جمهور اولویت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را گسترش و ایجاد روابط همه جانبه با کشورهای همسایه و منطقه دانست و اظهار داشت: امروز با توجه به ظرفیت بزرگی که در قالب سازمان همکاری‌های شانگهای ایجاد شده، همه وزارتخانه ها وظیفه دارند، ظرفیت‌های همکاری را شناسایی و در مسیر رشد اقتصادی کشور به کار بگیرند.

اگر یک حمله تروریستی دیگر در ایالات‌متحده به وقوع بپیوندد، آیا رؤسای جمهور این کشور این توان را دارند که با هدف‌گیری دقیق و توضیح انگیزه تروریست‌ها و تمرکز بر ایجاد تاب‌آوری در جامعه، پاسخ شهروندان خود را داده و آنها را قانع نمایند؟ این سؤالی است که امریکایی‌ها باید از خود بپرسند و رهبران‌شان نیز موظف‌اند پاسخ‌گو باشند.

جنگ افغانستان چیزی در حدود ۲.۲۶ تریلیون دلار برای امریکا هزینه داشته است؛ یعنی مقداری تقریباً معادل ۸ درصد بدهی فعلی‌مان. تخمین مالی در مورد جنگ ویتنام (که به لحاظ جانی، هزینه بیشتری برداشت) حدود ۱ تریلیون دلار است.

قانون‌گذاران انگلیسی تصمیم امریکا برای خروج از افغانستان را محکوم کردند.

اشتهایی که امریکا به جنگ و درگیری داشته، حالا تحت تأثیر عواملی رو به نقصان می‌رود.

با هر متر‌و‌معیاری، امریکا هر کاری هم انجام دهد، چین در نهایت به نیرویی مسلط تبدیل خواهد‌شد. این کشور در آینده، بزرگ‌ترین اقتصاد جهان را خواهد‌داشت.

معنی‌دارترین اتحاد خاورمیانه توسط واقعیت‌های اقتصادی مورد آزمایش قرار می‌گیرد.

​ضمن پیوستن بایدن به این اجلاس، خوب‌ست بپرسیم آیا واقعاً این گروه _‌یا سایر اتحادهای دموکراسی‌_ قادر به انجام هر کاری که بخواهند هستند.