یک سینمادار در گفت‌وگو با فراز: سلیقه بینندگان برای نهادهای خاص ارزشی ندارد/ تماشای فیلم در سینما تبدیل به‌خاطره می‌شود

فراز: وضعیت اقتصادی و معیشتی صنعت سینما را به سمت نابودی برده است، از زمان هدفمند شدن یارانه‌ها بسیاری از سینمادارها اعلام کردند که سینماها نمی‌توانند از پس هزینه‌های ابتدایی مانند آب و برق هم بر بیاید چه برسد به دستمزد کارکنان، حالا با گذشتن ۱۱ سال از هدفمندی یارانه‌ها تقریبا خبری از سینما و تولیداتی که خاطرات بسیاری در ذهن مخاطبان سینما دوست به‌جای گذاشته است وجود ندارد.

«عبدالله علی‌خانی»، سینمادار و تهیه کننده سینما که چند وقتی است کرکره‌اش پایین آمده درباره آخرین وضعیت سینمادارن به خبرنگار «فراز» می‌گوید:« به‌طور کلی اوضاع سینما بسیار آشفته و وخیم است، از پارسال علاوه بر حقوق و بیمه که ۴۰ درصد افزایش داشته است باقی مخارج سینما حدود ۱۲۰ درصد گران شده است.»

او در مورد صندلی‌های خالی سینما ادامه می‌دهد:« سالن سینمایی که 500 نفر ظرفیت دارد چه یک بلیت در روز بفروشد چه با پانصد بلیط صندلی‌اش پر شود در هزینه‌های مصرفی فرقی ندارد، باید مسوول گیشه، مدیر، مسئول پروژکتو و… همه عوامل حضور داشته باشند تا یک فیلم بتواند حتی برای یک نفر نمایش داده شود. به‌دلیل کمبود بیننده ما با مشکلات مالی بسیاری روبه‌رو هستیم.»

این تهیه کننده با انتقاد از تولیدات نمایش خانگی در پلتفرم‌های فیلیمو و نماوا اضافه می‌کند : «به لحاظ اقتصادی آن‌قدر وضعیت مردم بد است که اگر یک خانواده پنج نفره بخواهند به سینما بروند فقط باید 150 هزار تومان پول بلیت بدهند، هزینه رفت و آمد و خرج‌های دیگر را حساب کنید می‌بینید که به صرفه‌تر است که بنشینند در خانه و با هزینه کم‌تر یک فیلم یا حتی سریال را با خانواده تماشا کنند، اینکه مردم کمتر هزینه کنند از نظر ما بد نیست اما باید به خاطر فرهنگ جامعه هم که شده با برنامه‌ریزی منطقی کاری کنند که کلا سینما از سبد تفریحات مردمی که یک روزی عاشق سینما بودند حذف نشود.»

علی‌خانی درباره صنعت فیلم‌سازی در دوران کرونا اضافه می‌کند : «عملا بخش خصوصی جز چند نفر انگشت شمار در سینما وجود ندارد بنابراین می‌ماند نهادهای خاص که بودجه‎‌های زیادی در اختیار دارند و می‌خواهند حرفشان را بزنند و نگران برگشت سرمایه‌هاشان هم نیستند چون از جیب‌شان خرج نمی‌کنند، پس این نهادها هم دارند به عمد بخش خصوصی را نابود می‌کنند، زیرا بخش خصوصی سلیقه‌های مختلفی را پوشش می‌دهد و فقط حرف خودش را بدون در نظر گرفتن علاقه مخاطب نمی‌زند».

او با انتقاد از واکنش‌هایی که فلیم‌سازان خصوصی به یکدیگر دارند ادامه می‌دهد:« متاسفانه برخی از فیلم‌سازانی هم هستند که می‌آیند یک فیلم می‌سازند و ما خوشحال می‌شویم که قرار است روح تازه‌ای در سینما بدمد که متاسفانه بعد از ساخت یکی دو فیلم با هدف نامعلوم یا حتی پولشویی سینما را به یکباره رها می‌کنند و تماشاچی می‌شوند، توجه داشته باشید که اینها دغدغه‌مند نیستند».

این سینمادار درباره تولیدات سینمایی و افت ساخت فیلم‌ها در ژانرهای گوناگون ادامه می‌دهد : «تهیه کننده هم مثل سینمادار هزینه‌های خودش را دارد مانند دستمزد بازیگران، اجاره لوکیشن، عوامل پشت صحنه، حتی ناهار و شام عوامل طبق تورم روز برای تهیه کننده هم حساب می‌شود، نمی‌گویند چون پروژه سینمایی است کمتر حساب می‌کنیم بنابراین با وجود این مشکلات تهیه کننده‌ها هم باعث می‌شود کلا فیلم‌سازی را در این شرایط ادامه ندهند چون نه به دیده شدن فیلم‌شان خوش بین هستند نه از پس هزینه‌ها برمی‌آیند. سینما زمانی قابل احیا است که صاحب کپی رایت جهانی شود و بخش خصوصی بتواند برای همه سلایق فیلم تولید کند.»

علیخانی در پایان می‌گوید : «تا کسی روی کار نیاید که نگاه سازنده‌ای داشته باشد و برنامه‌ای برای آینده سینما نداشته باشد و صرفا در حال بخواهد حرفی بزند و سرسری رد شود سینمایی در سال‌های پیش رو دیگر وجود نخواهد داشت.»