استقبال سینماگران با اشتباه خواندن دعای تحویل سال توسط رئیس سازمان سینمایی در اختتامیه جشنواره فیلم فجر، واکنش طیف گسترده‌ای از رسانه‌ها و مردم را برانگیخت. اما محمد خزاعی روز سه‌شنبه ۲۴ بهمن در نشست خبری اولین جشنواره فیلم خزر صبح نسبت به این مسئله واکنش نشان داد. رئیس سازمان سینمایی تلفظ اشتباه «الانهار» و «حَول» را تپق و امری طبیعی قلمداد می‌کند و تاکید دارد که معترضان این اشتباه اساسی، فسیل‌های سیاسی و عقده‌گشایانی هستند که نمی‌خواهند دستاورد‌های جشنواره را ببینند. برخی انتظار آن را داشتند که واکنش ایشان از جنس معذرت‌خواهی باشد، اما او در ادامه صحب‌های خود می‌افزاید: «طبیعی است که بعد از بیست شب فشردگی جشنواره در شب آخر که به عنوان جمع‌بندی داوری‌ها، سخت‌ترین شب است، کسی در سخنرانی خود تپق بزند. این اتفاق قبلاً هم برای من و برای خیلی‌ها رخ داده است. حالا یک عده‌ای از دوستان عقده گشایی و تخریب کردند. آن‌هایی که فسیل سیاسی بودند و می‌خواستند من را تخریب کنند، بحث دیگری است و بالاخره این اتفاق هم رخ داد! آن‌ها نمی‌خواستند دستاورد‌های جشنواره را بینند، حتی برخی این موضوع را مطرح می‌کردند که آیا من بلدم نماز بخوانم یا نه؟ من به همه آن‌هایی که عقده گشایی کردند و آن‌هایی که چندسال قبل جزو کاندیدا‌های ریاست‌جمهوری بودند و امروز توییت می‌زنند، می‌گویم‌ای کاش موقع سال تحویل به یاد من باشند و وجدان آن‌ها آرام باشد. تپق زدن باز هم ممکن است اتفاق بیفتد. من اولش اصلا فکر نکردم که اشتباه کردم. من اتفاقا نوشته داشتم، اما اصلا از روی نوشته نخواندم». سازمان سینمایی کشور، یکی از زیرمجموعه‌های وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است که مسئولیت رسیدگی به امور سینمایی و شبکه‌های نمایش خانگی را بر عهده دارد و ریاست فعلی این سازمان بر عهده «محمد خزاعی» است.

گرچه سینماها چند روزی است با اکران فیلم «درخت گردو» به کارگردانی محمدحسین مهدویان کمی، تنها کمی جان گرفته اند اما هنوز ٢٩۰ میلیارد تومان افت فروش گیشه در کوران کرونا به قوت خود باقی است و جالب آنکه این، تازه سر کوه یخ است.

این روزها بحث بر سر اینکه «لیلا حاتمی» برای تبلیغ یک برند یخچال و فریزر 15 میلیارد دستمزد گرفته است بسیار داغ شده، صحت این خبر به خودی خود حائز اهمیت نیست، مهم این است که هنرمندانی که دستمزد این چنینی می‌گیرند با هنرمندانی که نهایتا سالی دو سریال کار

فراز: وضعیت اقتصادی و معیشتی صنعت سینما را به سمت نابودی برده است، از زمان هدفمند شدن یارانه‌ها بسیاری از سینمادارها اعلام کردند که سینماها نمی‌توانند از پس هزینه‌های ابتدایی مانند آب و برق هم بر بیاید چه برسد به دستمزد کارکنان، حالا با گذشتن ۱۱ سال

کم کم موعد پرداخت بدهی‌ها فرا می رسد؛ این بحران اساسی سینماداران کشور است.

این روزها کرونا جان سینماهای ایران را گرفته و اکثریت مردم نیز تلویزیون ملی را کنار گذشته‌اند و شبکه نمایش خانگی بی رقیب می تازند . پیش از سال ٩٧، ورود به این شبکه ریسک محسوب می شد. بسیاری از تولیدات این مجموعه به دلایلی از جمله عدم انسجام کافی در فیل

حالا فقط یک یاد و خاطره است؛ افطار‌هایی که اعضای خانواده را دور هم جمع می‌کرد تا ‏پای قاب تلویزیون بنشینند و با هم لبخند بزنند. ماه رمضان‌های تلویزیون در دهه هشتاد رنگ و بوی دیگری داشت چرا که پای ثابت آن سریال‌های طنز بود. دیگر «مناسبت» صرفا در غم و

رقص کُردی در قسمت پایانی سریال «نون خ» و در کنار دریاچه ارومیه، دستاویز تازه قوم‌گرایان افراطی است یا اقدام سازمان‌دهی شده صدا و سیما برای تفرقه افکنی میان اقوام؟