این تحریم تنها برای نفت خام و فرآورده‌های نفتیِ دریا‎بُرد اعمال می‌شود و در حال حاضر تنها ۷۵ درصد از واردات از روسیه را پوشش می‌دهد.

نفتی که از طریق خطوط لوله به شماری از کشورهای اروپای مرکزی و شرقی عرضه می‌شود، موقتاً از این قاعده مستثنی است. _‌و این امتیازی است که به مجارستان، به عنوان کشوری که مانع توافق شده بود، اعطا شده است. پالایشگاه‌های این کشور در حال خرید نفت خام ارزان از روسیه هستند... نفت خامی که اکثر خریداران غربی از خریدش اجتناب می‌کنند.

خط لوله دروژبا (در زبان روسیه به معنای «دوستی»)، تأمین پالایشگاه‌های جمهوری چک، آلمان، مجارستان، لهستان و اسلوواکی را بر عهده دارد. آلمان و لهستان، که دو تا از بزرگ‌ترین کشورهای دریافت‌کننده هستند، توافق کرده‌اند که مسیر ورود نفت را تا پایان سال مسدود نمایند.

پس از آن تحریم حدود ۹۰ درصد نفت روسیه را پوشش خواهد داد. و مشخص هم نیست که باقی‌مانده را چه زمانی قطع نمایند.

سایر دریافت‌کنندگان، که همگی کشورهایی محصور در خشکی هستند، می‌گویند که تغییر به منابع دیگر نفت خام، پر‎هزینه و دشوار است.

کشور اسلوواکی، در ماه نوامبر ۲۰۲۱، برای ۹۲ درصد نفت خود به روسیه متکی بود. و مجارستان نیز ۶۵ درصد از نفت خود را از روسیه تأمین می‌نماید. هر دوی این کشورها این میزان نفت را از مسیر دروژبا وارد می‌کنند.

آلمان، که ذی‌نفع اصلی خط لوله است، تنها کشوری می‌باشد که از زمان شروع جنگ در اوکراین، واردات خود را کاهش داده است. این کشور در ماه ژانویه، نیمی از نفت دروژبا را دریافت کرد. و تا ماه آوریل تنها یک‌سوم آن را.

مجارستان و لهستان، علی‌رغم تعهدشان برای کاهش واردات روسیه، در جهت دیگری حرکت کرده‌اند.

پالایشگاه‌ها، انگیزه مالی چندانی برای کنار گذاشتن عرضه روسیه ندارند. نفت خام اورال، به میزان قابل توجهی، کمتر از برنت، که معیاری بین‌المللی است، معامله می‌شود.

به گزارش آرگوس مدیا، پالایشگاه‌هایی که از طریق این خط لوله، واردات خود را انجام می‌دهند، آن را با تخفیفی تا ۴۰ درصد در هر بشکه (در مقایسه با نفت دریای شمال در ماه گذشته) خریداری می‌کنند.

و این بدین معناست که دولت‌ها رویکردی تردیدآمیز در مورد این موضوع اتخاذ کرده‌اند. جمهوری چک و اسلواکی می‌گویند که از ممنوعیت نهایی واردات از طریق دروژبا حمایت می‌کنند و در عین حال خواهان تعدیلی دو یا سه ساله هستند.

این میان مجارستان، مانع بزرگ‌تری است. گروه MOL (که یک شرکت نفت و گاز مجارستانی است) پیش‌تر اعلام کرده بود که می‌تواند با تکیه بر خط لوله‌ای از کرواسی، جایگزینی برای نفت روسیه پیدا کند.

اما حالا می‌گوید که نصب زیر‎ساخت‌های لازم برای انجام این کار، لااقل چهار سال به طول می‌انجامد.

بعید به نظر می‌رسد که ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان، مخالفت را با ممنوعیت کامل واردات نفت روسیه، کنار بگذارد. او ادعا کرده است که چنین اقدامی باعث سقوط «بمب اتم» بر روی کشورش خواهد شد.

رهبران اتحادیه اروپا مُصر هستند که معافیت دروژبا بار دیگر مورد بررسی قرار گیرد.

در این میان به نظر می‌رسد که این خط لوله در حال آزمون دوستی‌های میان ملل اروپایی باشد.

گفتنی است مطابق گزارش رویترز، منابعی فاش کرده‌اند که ماه آینده ونزوئلا حمل نفت به اروپا را آغاز خواهد کرد؛ زیرا این قاره به قطع انرژی روسیه ادامه می‌دهد. انتظار می‌رود که ایالات‌متحده همچنین اجازه دهد که نفت بیشتری از ایران، که یکی دیگر از کشورهای تحریم‌شده است، انتقال یابد...

جایگزینی نفتِ ونزوئلا و ایران، با بخشی از نفت روسیه

پنج تن از افراد مطلع به رویترز گفته‌اند که شرکت نفت ایتالیایی انی و رسپولِ اسپانیا، می‌توانند از اوایل ماه آینده واردات نفت خام ونزوئلا را آغاز کنند و پس از اعمال تحریم‌های امریکا در سال ۲۰۱۹ علیه این کشور، بار دیگر عرضه را از سر بگیرند.

این منابع اعلام کردند که این نفت خام احتمالاً مقدارش اندک است و بنابر‎این تأثیری بر قیمت جهانی نفت، که حالا به بالاترین حد خود در ۱۴ سال اخیر رسیده است، نخواهد داشت.