استیبل کوین‌های امن، در مقابل استیبل کوین‌های ناامن

قانون «تنها بانک‌ها برای استیبل‌کوین‌ها» نشان‌گر تغییر در صنعت است. پیش از این تنها مؤسسات غیر‌بانکی خود را برای نشر استیبل کوین به زحمت می‌انداختند. آیا جهت صدور استیبل کوین ایمن، واقعاً به بانک‌های بیمه‌شده نیاز هست؟ خیر! جهان کنونیِ استیبل کوین این موضوع را به وضوح روشن کرده است.

استیبل کوین چیست؟

استیبل کوین، نمایشی از پول فیات نظیر دلار یا ین است که در بلاک‌چینی مانند اترویم به ثبت رسیده. صادر‌کننده‌ی یک دلار استیبل‌کوین ضمانت می‌دهد که استیبل‌کوین را هم‌تراز با دلار باز‌خرید خواهد کرد. دارایی‌ها در ذخایر محفوظ خواهند ماند و همین امر به آنها اجازه عمل کردن به وعده‌شان را می‌دهد.

استفاده از استیبل کوین به سرعت در حال رشد است. در حال حاضر حدود ۱۴۰ میلیارد دلار استیبل کوین هست؛ رقمی که در ابتدی سال ۲۰۲۰ تنها ۵ میلیارد دلار بود. آنها در اقتصاد کریپتو تقریباً به طور کامل و به عنوان راهی برای خرید ارزهای دیجیتال و نیز ابزاری جهت انتقال ارزش بین مبادلات ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار می‌گیرند. آنها به عنوان یک مکان موقتی برای ثبات در دنیای قیمت‌های کریپتویی که در نوسان دائمی هستند، عمل می‌کنند. از استیبل کوین‌ها نیز به عنوان وثیقه‌ای برای ساخت محصولات مالی مختلف و غیر‌متمرکز استفاده می‌شود.

فاکتوری که ما را به پیشنهاد PWG برای محدود کردن انتشار استیبل کوین به بانک‌ها بازمی‌گرداند. این گزارش بی آنکه تلاش کند با مدل‌های نظارتی استیبل کوینی که از قبل موجود بوده‌اند ارتباط گیرد، توصیه‌های خود را عرضه می‌کند. موضوعی که البته هیچ خوب نیست. چون استیبل کوین‌های نیویورک در آن نادیده گرفته شده‌اند.

استیبل کوین‌های نیویورک

هیچ دسته‌بندی همگنی برای «Stablecoin» وجود ندارد. استیبل کوین‌ها در واقعیت بسیار متنوع‌اند. آنچه من می‌خواهم رویش تمرکز کنم استیبل کوین‌های نیویورک یا استیبل کوین‌هایی هستند که توسط غیر بانک‌ها و تحت یک مدل نظارتی استیبل کوین (که در سال ۲۰۱۸ و توسط دپارتمان خدمات مالی نیویورک [NYDFS]) معرفی شد. (دپارتمان خدمات مالی نیویورک، بخشی از دولت ایالت نیویورک است که مسئولیت نظارت بر مؤسسات مالی را بر عهده دارد. مترجم.)

در حال حاضر سه استیبل کوین نیویورک وجود دارد: دلار پکس، یو اس دیِ بایننس، و دلار جمینی.

استیبل کوین‌های نیویورک از بقیه سالم‌تر و بی‌خطرتر هستند. صادر‌کنندگان این محصولات، به ازای هر استیبل کوین یک دلاری‌ای که در گردش باشد، میزان ۱ دلار را در خزانه یا سپرده‌ی بانک‌های بیمه‌شده نگه می‌دارند. در اصل، ناشران این استیبل کوین‌ها، به عنوان بانک‌های ذخیره‌ی کامل عمل می‌کنند. استیبل کوین‌های نیویورک، با پشتوانه محدودشان به دارایی‌های کوتاه‌مدت ایمن، در صورت سقوط بازار بزرگ، نرخ بقای بالایی خواهند داشت.

یکی از مهم‌ترین عناصر چارچوب استیبل کوین NYDFS این است که صادرکننده باید در نقش یک شرکت تراست باشد. شرکت تراست، یک شرکت عادی نیست. این شرکت امانت‌دار است. بدین معنا که وظیفه دارد در راستای منافع مشتری عمل کند. یک صادر‌کننده استیبل کوین نیویورکی، به عنوان یک امانت‌دار این حق را ندارد که با سرمایه‌گذاری اموال مشتریان خود در دارایی‌های پر‌خطر، سود خود را افزایش دهد. چنان‌چه یک شرکت تراست دست به چنین کاری بزند، تعهدات امانت‌داری‌اش را نقض نموده و مقصر شناخته می‌شود.

به علاوه شرکت‌های تراست نیویورک، همگی‌شان با مجموعه‌ای از الزامات استاندارد روبرو هستند که موارد زیر را شامل می‌شوند: سرمایه‌ی مورد نیاز، برنامه‌ریزی حل و فصل در صورت شکست و بررسی منظم حساب‌رسی.

تنها زمانی که یک صادرکننده بالقوه استیبل کوین، منشور اعتماد را تضمین کرده باشد، قادر خواهد بود تأییدیه NYDFS را دریافت کند. NYDFS می‌گوید که تأییدیه‌هایش برای استیبل کوین‌های فردی، مبتنی بر «الزامات سخت‌گیرانه بر این محصولات» بوده و از یک «بررسی جامع و دقیق» پیروی می‌کند. خود محصول استیبل کوین نیز پس از تأیید، علاوه بر نظارتی که در سطح شرکت تراست اعمال می‌شود، مشمول بازرسی‌های مداوم توسط بازرسان NYDFS نیز خواهد بود.

و استیبل کوین‌های ناامن...

استیبل کوین امن اگر داریم، به همان نسبت استیبل کوین ناامن هم هست.

بگذارید در ذیل این دسته‌بندی دو تا از بزرگ‌ترین‌ها را ثبت کنم: تتر، و سیرکلز یو اس دی. کوین. تتر و کوین یو اس دی؛ استیبل کوین‌های نیویورکی نیستند... آنها مورد تأیید NYDFS نیز قرار نگرفته‌اند.

تتر به نوبه خود نوعی استیبل کوین فرا‌ساحلی تلقی می‌شود. این کوین در جزایر ویرجینای بریتانیا مستقر شده است.

سیرکل در ایالات‌متحده به عنوان نوعی انتقال‌دهنده پول بوده و توسط بیش از ۴۰ ایالت مختلف تنظیم می‌شود. قانون انتقال پول نیز شامل همان مجموعه قوانینی می‌شود که «وایز» و «پی پال» و «وسترن یونین» را نظام می‌بخشند.

متأسفانه قانون انتقال پول، همان کالیبر استیبل کوینی را که نیویورک تولیدش می‌کند، نمی‌سازد. در شرایطی که برخی از هیئت‌های صدور مجوز ایالتی برخوردهای کاملاً سخت‌گیرانه دارند، بسیاری دیگرشان هستند که به انتقال‌دهندگان پول اجازه می‌دهند در دارایی‌های پر‌خطر نیز سرمایه‌گذاری کنند. به علاوه، اعطای مجوز انتقال پول، ساختار اعتماد‌بخشی را به دارنده‌ی مجوز اعطا نمی‌کند. در چنین مواقعی فرستنده‌های پول، ملزم نیستند که نقش امانت‌دار مشتریان خود را بازی کنند. به عنوان مثال همین «سیرکل» می‌تواند دارایی‌های مشتریانش را در جایی سرمایه‌گذاری کند که به نفع‌شان باشد؛ اما به همان میزان احتمال وقوع برعکس این اتفاق نیز وجود دارد.

در نهایت مقرراتی که سیرکل تحت آنها در حال فعالیت است، تنها نظارتی در سطح شرکتی فراهم می‌آورند. بدین معنی که هیئت‌های صدور مجوز فرستنده‌ی پول ایالتی، آن‌گونه که در مدل نیویورکی وجود دارد، بر محصولات استیبل کوین نظارت نمی‌کنند.

این تفاوت‌ها توضیح می‌دهند که چرا تتر و یو اس دی کوین، به لحاظ تاریخی وجوه مشتریان‌شان را در ابزارهای پر‌ریسک‌تر و با نقدینگی کمتر (نظیر اوراق قرضه شرکتی و اوراق تجاری بلند‌مدت) سرمایه‌گذاری کرده‌اند. سرمایه‌گذاری‌هایی به این شکل تحت مدل نیویورک، مجوز دریافت نخواهند کرد.

در صورت رخ‌داد اختلالی عمده در بازار، تتر و یو اس دی کوین ملزم به خریدهایی قابل توجه خواهند شد و ماهیت سرمایه‌گذاری آنها باعث می‌شود که نتوانند در صورت تقاضای خرید در یک دلار، وعده خود مبنی بر باز‌خرید را عملی نمایند.

مِن حیث المجموع! نگرانی‌های PWG در مورد ایمنی کاربران استیبل کوین، بیشتر در مورد مجموعه‌ای از استیبل کوین‌ها اعمال می‌شود: مجموعه‌ای شامل یو اس دی کوین و تتر. توصیه PWG در این باب که تنها بانک‌های بیمه‌شده باید استیبل کوین صادر کنند، احتمالاً به ایمن‌سازی استیبل کوین‌ها خواهد انجامید. متأسفانه این شیوه، مدل نیویورک در تنظیم استیبل کوین‌ها را به تمامی نادیده می‌گیرد... حتی اگر مدل صحیحی هم باشد.

یک مدل «تنها بانک‌ها» شاید بتواند برای برخی استیبل کوین‌ها مفید باشد، اما قطعاً تنها راهِ اطمینان از ایمن بودن استیبل کوین‌ها نخواهد بود.

#روزنامه اینترنتی فراز #سایت فراز