فعال سیاسی اصولگرا: حذف منتقدان یعنی باز کردن راه برای براندازان

محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا طی یادداشتی برای روزنامه اعتماد نوشت:

1- این روزها دولت سیزدهم و شخص رییس‌جمهور زیر ضرب انتقادات تند چهره‌های سیاسی، رسانه‌ها و حتی شهروندان عادی قرار دارند. نوسانات قیمت ارز و سکه، آرامش روانی فعالان اقتصادی و مردم را به هم ریخته و افسارگسیختگی قیمت‌ها در بازار کالاهای ضروری دایره معیشت را هر روز تنگ‌تر می‌کند.

2- بخش عمده‌ای از شرایط کنونی دولت به ساختار تشکیلاتی آن برمی‌گردد که به نظر می‌رسد از یک دولت مدرن کارآمد فاصله دارد و به علاوه ضعف شدید اکثر کابینه معضلات دولت را افزایش می‌دهد.

3- آنچه تیغ مخالفان و منتقدان دولت را تیز می‌کند، وعده‌هایی است که آقای رییسی در دوره تبلیغات انتخاباتی مطرح کرده. منصفانه باید گفت آن قول‌ها با همه زیبایی و فریبایی‌اش برخلاف آنچه ادعا می‌شود برخاسته از نظرات کارشناسی نبوده. مثلا احداث 4میلیون مسکن با ظرفیت‌های مالی کشور نمی‌خوانده است.

اتفاقا وزیر جدید راه و شهرسازی در روز اخذ رای اعتماد این وعده را منوط به اعتبار و پول فراوانی کرد که به وضوح نشان می‌داد تعلیق به محال می‌کند. وزیر محترم پس از آن روز در رویکردی خردمندانه از بیان هر حرف پوپولیستی در حوزه مسکن خودداری کرده است. همچنین است وعده‌های غیرعلمی و غیرعملیاتی مانند نصف کردن و تک‌رقمی کردن تورم یا ایجاد یک میلیون شغل که یادآوری آنها هم ملال‌انگیز است.

4- کارگزاران دولت وقتی نتوانستند این قول‌ها را محقق سازند ابتدا به ارایه گزارش‌های نادرست و غیرواقعی درباره پیشرفت کارها پرداختند و به «دستاوردتراشی» مشغول شدند. در مرحله بعدی هم راهی جز فرافکنی و انداختن تقصیر به گردن دولت‌های قبل برای‌شان باقی نماند. از آنجا که افکار عمومی و منتقدان تنها به خروجی اعتبار می‌دهند و پشت پرده‌ها و حاشیه‌ها برای‌شان نان و آب نمی‌شود، توجیهات فرافکنانه را نمی‌پذیرند و حتی ممکن است به استهزای آن بپردازند.

درباره نرخ ارز و قیمت نجومی مسکن و... اخیرا کلیپ‌هایی از دوره تبلیغات انتخاباتی در فضای مجازی منتشر شده که گویای تلقی افکار عمومی از قول‌های آقای رییسی و فرافکنی درباره آنهاست. در اینکه بخشی از مشکلات فعلی محصول عملکرد دولت‌های پیشین و مشخصا دولت روحانی است بحثی وجود ندارد، اما این سوال جدی وجود دارد که مگر آقای رییسی با احاطه کامل به موضوعات، مسوولیت نپذیرفته؟

از طرفی احاله وضع موجود به گذشتگان، از دولت شخصیت بهانه‌گیر در اذهان ترسیم می‌کند که قطعا به نفع آقای رییسی نیست. از آن مهم‌تر اینکه چنین برخوردی منجر به پاسخگویی دولت‌های قبل می‌شود و پاسخ‌ها یا اطلاعاتی می‌دهند که عملکرد دولت کنونی را زیر علامت سوال بزرگ‌تری می‌برد. کما اینکه در مورد ادعای تحویل خزانه خالی یا بدهی‌های گذشته، چنین شد.

5- اکنون کار به جایی رسیده که موافقان دولت و افراد و احزاب و رسانه‌هایی که در انتخابات1400 به ‌شدت از آقای رییسی حمایت می‌کردند، یکی‌یکی دارند پا پس می‌کشند و بعید نیست اگر عملکرد دولت با همین وضع ضعیف ادامه یابد، برای حفظ اعتبارشان به تدریج صریح‌تر و تندتر وارد معرکه نقد شوند. نشانه‌هایی از این رویکرد را در خطبه‌های برخی ائمه جمعه و شخصیت‌های حزبی دیده‌ایم.

6- گفته‌اند «حسن السوال نصف العلم». اگر دولت به این ضرب‌المثل توجه کند و از خودش این سوال خوب را بپرسد که «در این شرایط با افکارعمومی و منتقدان و نخبگان چه باید کرد؟» گام بزرگی را برداشته، هرچند که تاکنون رفتاری درخور در این حوزه نداشته است.

مثلا یکی از شیوه‌هایی که از سوی افراد و رسانه‌های وابسته به دولت به‌ کار گرفته شده حمله به منتقدان از طریق ناسزاگویی و ایراد اتهامات خنده‌دار است. در این روش نخ‌نما شده همه منتقدان به دروغگویی، از دست دادن منافع، همسویی با امریکا و دشمنان، روی برگرداندن از نظام، ندامت از گذشته و نظایر آن متهم می‌شوند.