روزنامه دانشگاه شریف اعلام کرده است که ۲۰نفر از ورودی‌های کارشناسی۱۴۰۰ شریف از امتیاز فرزندان اعضای هیات علمی برای انتقال به شریف استفاده کرده‌اند. این در حالی است که در مردادماه امسال، هیات عمومی دیوان عدالت اداری پس از بررسی، این موضوع را تبعیض ناروا در حق مشمولان و مغایر با بند ۹ اصل سوم و اصل ۱۹ قانون اساسی دانست و جواز انتقال و تغییر رشته فرزندان اعضای هیات علمی را خارج از حدود اختیار وضع‌کننده تشخیص و دستورالعمل مذکور را ابطال کرد. اما جالب است بدانیم که بلافاصله پس از ابطال این حکم؛ وزارت علوم و سازمان سنجش وارد یک راه میانبر برای ادامه نقل وانتقال فرزندان هیات علمی شدند، آن‌هم با یک تغییر بزرگ؛ دیگر لازم نیست چنین دانشجویی حد نصاب نفر آخر قبول شده را هم داشته باشد!

انتقالِ رانتیِ دانشجویی که طبعا سطح علمی پائین‌تری دارد، به محل خدمت والدین دانشگاهی خود- و درخوشبینانه‌ترین حالت، در همان رشته‌ای که پذیرفته شده!- توازن و عدالت آموزشی را به هم می‌ریزد. وجود این رانت در کنار سهمیه‌های دیگر دانشگاهی، دانشجوهای معمولی را دچار چالش و حتی ناامیدی می ‌کند؛ یک دانشجوی عادی، ناچار است به دلیل نداشتن هیچ نوع رانت و پارتی‌بازی، شرایطی را که دوست ندارد تحمل کند. از سوی دیگر دانشجویی که تمام نهایت تلاش خود را کرده تا در یک دانشگاه معتبر پذیرفته شود، وقتی خود را در کنار دانشجوی انتقالی یا سهمیه‌ای می‌بیند که رتبه و تراز و طبعا دانش کمتری نسبت به او دارد، انگیزه خود را از دست می‌دهد و ممکن است او هم دچار آسیب‌های خاصی بشود؛ بی‌عدالتی در هر شکلش، آسیب‌زاست.

طبق بند ۲ دستورالعمل اجرایی مصوبه جلسه ۷۳۵ مورخ ۹۲/۴/۲۵ شورای عالی انقلاب فرهنگی در خصوص تسهیلات فرزندان اعضای هیات علمی به شماره ۶۹۳۱۲ مورخ ۹۲/۵/۱۴ پذیرفته‌شدگان آزمون سراسری می‌توانند از دانشگاه مبدا به یکی از دانشگاه‌های واقع در شهر محل خدمت و ترجیحا دانشگاه محل خدمت عضو هیات علمی و یا در صورت نبودن آن رشته در آن شهر به دانشگاه نزدیک‌ترین شهر به محل خدمت عضو هیات علمی با تعیین سازمان سنجش آموزش کشور در همان مقطع و گروه آزمایشی و دارا بودن حد نصاب مطابق با ضوابط، انتقال یا تغییر رشته بدهند.