به این گزاره‌های دردناک توجه کنیم: ۱- مجری زن شبکه افق درپخش برنامه زنده گفت: اگر کسی اعتقاد ندارد جمع کند از ایران برود. ۲ - نایب رئیس اول کمیسیون اقتصادی مجلس یازدهم درباره ممنوعیت ورود آلات موسیقی گفت: اگر افرادی که به دنبال آلات موسیقی یا امیال شخصی‌خودشان هستند، کشورهای دیگر هستند می‌توانند از ایران بروند. ۳.استاندار فارس هم اخیرا گفته است: پزشکانی که تهدید به مهاجرت می‌کنند می‌توانند بروند؛ ما هم بدرقه‌شان می‌کنیم! به این آمار نیز توجه کنیم: ۴۳ درصد تهرانی‌ها، ۴۱درصد کلان شهرها و به طور کلی ۳۳ درصد عموم مردم ایران به‎دنبال راهی برای مهاجرت هستند و یا به‌عبارت دیگر اگر شرایط مساعد برای آنان فراهم شود رسما «نفی بلد» خواهند کرد.درک و تفسیر این حجم از نفی جمعی آرکتایپ یا همان کهن الگوی میهن دیگر نیاز به حضور کارشناس و متخصص علوم اجتماعی هم ندارد. این‌که ادراک جمعی یا شالوده ذهن جمعی جامعه می‌شود «مهاجرت» و «نفی بلد» به چه معناست؟

در سال ۹۸ پس از شکایت زنی در اصفهان که درخواست گواهینامه رانندگی با موتور داشت، اما پلیس راهور با این درخواست مخالفت کرده بود؛ شعبه‌ای از دیوان عدالت اداری در رایی، حکم به «الزام پلیس راهور ناجا به صدور گواهینامه رانندگی موتورسیکلت برای زنان واجد صلاحیت» صادر کرد. اما این رای، از سوی پلیس راهور پذیرفته نشده و دلیل عدم پذیرش این رای را چنین توضیح داد:«با استناد به تبصره ماده 20 قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مصوب ۱۳۸۹صدور گواهی‌نامه رانندگی موتورسیکلت برای مردان برعهده نیروی انتظامی است. بنابراین آن‌چه که از مفهوم مخالف آن می‌توان استنباط کرد این است که صدور گواهی‌نامه برای بانوان برعهده ناجا نیست و قانونگذار مجوز صدور گواهی‌نامه برای بانوان را صادر ننموده است.»