هشتاد سال پیش از این در بحبوحۀ جنگ جهانی دوم ، درحالی‌که شوروی و آلمان نازی از دو سو به کشور لهستان هجوم آورده بودند، مردم بی‌دفاع لهستان از سرزمین خود آواره گشته و شمار بسیاری از آنها همچون اسیران جنگی به اردوگاه‌های سیبری منتقل شدند.

فلاحت پیشه در روزنامه شرق نوشت: بخش عمده‌ای از مجلس یازدهم در نقش ماشین امضا قرار گرفته‌اند. نه تنها به لوایح دولت بدون هیچ نقدی رای دادند، بلکه مسوولیت‌های خود را نیز فراموش کردند.

عباس عبدی نوشت: محکوم کردن جنگ فارغ از زمینه‌ها و عوامل ایجاد و تشدیدکننده آن دردی را درمان نمی‌کند و چه بسا ممکن است موجب انحراف از فهم حقیقت جنگ و کوشش برای جلوگیری از آن شود.

با مرور تاریخ می‌توان درک کرد چرا مسئله فلسطین بغرنج شده. اما ذکر این نکته هم لازم است که کلیت موجودیت اسرائیل بر مبنای یک ایدئولوژی نژادی_ مذهبی است.

عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح طلب در یادداشتی در روزنامه اعتماد به تحلیل عملیات«طوفان الاقصی» علیه اسرائیل پرداخته است.

بر اساس آمارهای دولت، نرخ تورم سالانه غذا (خوراکی ها) در آبان ۱۴۰۱ به ۶۳.۴ درصد رسید که از جنگ جهانی دوم بی سابقه است.

در طول جنگ دوم جهانی (۱۹۴۵)، پسری ژاپنی مقابل آتشی که اجساد را در آن می‌سوزانند ایستاده است.

نکته قابل توجه این است که روسیه عوض آنکه نیروی عظیمی جمع‌آوری کرده و بعد حمله را آغاز نماید، ابتدای امر استارت حمله به دونباس را زده است و در همان حین دارد نیرو و تجهیزات اضافه را جمع‌آوری می‌نماید. برخی مقامات غربی بر این باورند که این تصمیم عجیب ممکن است به تبع برخی محدودیت‌های تصنعی سیاسی اعمال شده باشد؛ یعنی: تصمیم پوتین برای دیدن نتایج تا تاریخ نهم می، یعنی روز پیروزی، که نشان پایان جنگ جهانی دوم است. یکی از مقامات غربی می‌گوید: «این باید برای نیروهای اوکراینی دل‌گرم‌کننده باشد... از آن جهت که نشان این است که روس‌ها متوسل به زور قاطع نمی‌شوند.»...

در ششمین هفته از جنگ اوکراین، شبکه سی ان ان به نقل از مقامات آمریکایی گزارش داد که پوتین قصد دارد نهم ماه مه در اوکراین اعلام پیروزی کند.

کلوب ۸ بیت (Club ۸-bit) یکی از بزرگترین موزه‌های رایانه خصوصی اوکراین در جریان محاصره شهر ماریوپول توسط روسیه تخریب شد.

چندی است که نغمه‌های شومی از آن سوی ارس سر داده می‌شود و برخی با تحریف واقعیت‌های مسلم تاریخی، سعی برساختن و جاانداختن جعلیات در افکار عمومی در جهت نیل به اهداف سیاسی خود هستند. وحید بهمن، تحلیل‌گر سیاسی و پژوهش‌گر تاریخ در مورد ریشه‌های این جریان و نیز بحران کنونی میان باکو و ارمنستان با «فراز» به گفتگو نشسته است.

متن زیر ترجمان مقاله‌ای علمی است که نهایت تلاش در جهت خلاصه‌سازی آن، به صورتی که تا حدی انعکاس محتوای اصلی باشد، صورت گرفته. بنابراین متن ترجمه، برگردان کلیت متن اصلی نیست. و دلیلش هم محدودیت‌های روزنامه و خارج نشدن از عرف رایج صفحات خبری است. جهت روانی متن از تشریح روش‌های آماری اجتناب شده و صرفاً به نتایج و جملات حائز اهمیت پرداخته شده است... امید است ادبیات متن آن‌قدری روان باشد که تا آخر با خود بکشاندتان. به علاوه در متن‌های این‌چنینی نهایت تلاش برای وفادار ماندن به نسخه اصلی صورت می‌گیرد؛ تا بدین ترتیب پتانسیل مرجع قرار گرفتن را نیز داشته باشد. در پایان لازم به ذکر است سوژه‌ای که مرا به واکاوی این بحث ترغیب کرده تهاجم اخیر روسیه به اوکراین بوده. قابل ذکر بودن سوژه هم آن بخشی‌اش است که به ولادیمیر پوتین ربط پیدا می‌کند. کسی که تمایل غریبی به اعمال غافل‌گیرانه دارد. لذا بحث‌های این مقاله پایه‌ی علمی دارند و اما سوژه ما نیز شاید منطق عقلی‌اش کمی لنگ بزند. مترجم.

شاید فکر می‌کردید خیلی از آن‌ها مدت‌ها پیش بدرود حیات گفته‌اند اما نه تنها هنوز زنده‌اند بلکه حتی بازنشسته هم نشده‌اند. ببنید و شگفت‌زده شوید.

ادوارد شیمز، آخرین افسر بازمانده از هنگ پیاده نظام چترباز ارتش ایالات متحده موسوم به «گروهان ایزی» در ۹۹ سالگی درگذشت.

آیا اقتصاد جهان به دهه ۱۹۷۰ بر‌می‌گردد؟ علی‌رغم اصوات و پژواک‌های وهم‌آلودی که به گوش می‌آیند، گذشته بهترین راهنمای زمان حال نیست.

کووید ۱۹ در بسیاری از کشورهای ثروتمند، امید به زندگی را به سطحی پایین‌تر از سال ۲۰۱۵ تنزل داده است.

اسپنسر آکرمنِ روزنامه‌نگار در کتاب جدیدش با عنوان «حکومت ترور: عصر ۱۱ سپتامبر چطور امریکا را بی‌ثبات کرد و ترامپ را روی کار آورد» می‌نویسد: رد بسیاری از آنچه امریکای امروز را در هم شکسته می‌توان در اقدامات و واکنش‌های اوان دهه ۲۰۰۰ پی گرفت.

وقتی ترکیب «فیلم سفارشی» به گوش‌تان می‌خورد، چه چیزی در ذهن‌تان نقش می‌بندد؟ احتمالا همان تعریف یک وجهی از فیلم‌هایی که توسط نهادها و اشخاص وابسته به حکومت ساخته و یا تامین مالی می‌شوند.

بیتا محسنی ــ «خانه هنرمندان در آستانه تعطیلی است»؛ این خبر مدتی است که از جانب مدیران خانه هنرمندان دائم تکرار می شود؛ تعطیلی که نشان از ناتوانیِ یک مرکز درآمدزا در دوره های بحرانی دارد. خانه هنرمندان ایران در سال ۱۳۷۸ فعالیت خود را آغاز کرد. بنای ف