جولان نابودی در سینمای بَد سرپرست...!

این روزها و در حالی که هنوز شیرینی بازگشایی مجدد سینماها به کام اهالی این هنر ننشسته، موج شدید ویروس کرونا گمانه زنی ها را به سمت تعطیلی مجدد سینماها کشانده است؛ حوزه ای که به گواه بسیاری، بیش از صنوف دیگر در رعایت پروتکل های بهداشتی مقرر کوشید اما، نتوانست اعتماد طیف گسترده تری از مردم را جلب کند و آن ها را به سالن های خود بکشاند.

صنوف پرخطر یا تعطیل شده اند و یا با محدودیت در فعالیت ، بازهم در آستانه تعطیلی قرار دارند و سینما نیز در همین رده بندی قرار گرفته است. اعداد و ارقام منتشر شده از فروش فیلم ها در این دوران کوتاه نیز حکایت از آن دارد که فعال بودن سینماها نیز چندان دردی از اقتصاد متلاشی شده آن دوا نخواهد کرد.

از طرفی اگر سینماها دوباره ناچار به تعطیلی شوند، متولیان نمایشی این حوزه نیز چندان توانایی آن را ندارند که از سینما و هر آن کس که از آن ریالی درآمد دارد حراست کرده و برای آن ها یک امنیت نسبی شغلی ایجاد کنند! در این میان ، ایده های نو ظهوری چون اکران آنلاین که با امید به جبران خسارت های سینمایی رونمایی شد نیز، به دلیل ضعف زیرساختی و عدم آشنایی گردانندگان آن، شبیه به شکستی است که به اهالی امیدوار این حوزه دهن کجی می کند!

بیش از ۵ هزار سینماگر از تعطیلی سینماها آسیب می بینند !

در صورت تحقق این شائبات، بیش از ۵ هزار سینماگری که بخش اعظم مشاغل آن ها در وزرات کار ثبت نشده و یا مشکلات بیمه دارند ، با توقف تولید و تعطیلی دوباره رسما به قهقرا می روند. باید از متولیان سینما پرسید، با توجه به افزایش ابتلا به کرونا، جز توزیع یک سبد کالای حداقلی در یافت آباد، در این مدت چه تمهیداتی برای آینده این قشر در نظر گرفته اند؟! آن ها که بنای تعطیلی سینماها را دارند چرا به دنبال تعطیلی نهادهای بودجه‌خوار سینمایی نیستند؟ نمی‌شود که سالن سینما به‌عنوان حلقه اصلی ارتباط با مخاطب تعطیل باشد و ارگان هایی که به‌نام سینما، بودجه‌های میلیاردی می‌گیرند همچنان باز باشند. واقعیت این است که سینما یک مقوله فرهنگی است نه اقتصادی و در این وضعیت بحرانی، سینما اگر خود دچار بحران نشود می‌تواند به مثابه یک راه‌حل فرهنگی به میدان بیاید.

بیش از ۲۰۰ میلیارد ضرر تنها برای چند ماه !

طبق برآورد تحلیل گران اقتصاد سینما، این صنعت طی این چند ماه، حداقل بالای ۲۰۰ میلیارد تومان از کرونا لطمه خورد. از طرفی تقریبا غیر از سینماهای حوزه هنری که دولتی بودند، بسیاری از سینماهای بخش خصوصی و پردیس های سینمایی جز پردیس کوروش، تعدیل نیرو داشتند. «علی سرتیپی»، مدیر سینما «کوروش»، در مصاحبه ای با فرهیختگان ، ضرر این پردیس سینمایی را حدود ۸ میلیارد تومان اعلام کرد. «سجاد نورورزی»، مدیر پردیس سینمایی «آزادی» نیز در گفتگویی با «فراز» ، ضرر این پردیس سینمایی را تا پایان خرداد چیزی حدود ده میلیارد تومان برآورد کرد. لازم به ذکر است جبران ضررهای اعلام شده تاکنون نه از سوی سازمان سینمایی و وزارت ارشاد پوشش داده شد و نه برنامه ای برای آن نوشته شد؛ جز همان وام ۱۰ میلیون تومانی برای سینماداران که بسیاری از دریافت آن خودداری کردند تا مدیون سازمان سینمایی نشوند؛ رقمی که همراه با عیدی ها معوق، هنوز در صندوق بودجه های این سازمان محفوظ است و معلوم نیست خرج چه چیز خواهد شد!

تصمیم به کناره گیری شنای پروانه از اکران به بهانه کرونا یا به دلیل شکست؟ !

«شنای پروانه» به همراه «خوب، بد، جلف ۲» دو فیلم پربحث جدول اکران بودند که حال با شکست در فروش، تهیه کنندگان خود را نگران کرده اند. در دوران تعطیلی سینماها و وقتی تنور اکران آنلاین داغ شده بود، فیلم هایی چون «خروج»، محصول سازمان «اوج»، که ایمان داشتند در اکران فیزیکی به فروش چندانی نخواهند رسید، وارد چرخه اکران آنلاین شدند. «خروج» با تیزهوشی سازندگان خود، با یک تیر، دو نشان زد؛ این اثر هم به عنوان داعیه دار اکران آنلاین، برای سازندگان خود میان مخاطبان اعتبار خرید و هم با حمایت سازمان سینمایی از این پیشرو شدن، فروش خود را در این نوع از اکرانِ امتحان پس نداده، بیمه کرد!

همین فرصت اکران آنلاین، در اختیار سازندگان دو فیلم «شنای پروانه» و «خوب، بد، جلف ۲» نیز قرار گرفت اما، سازندگان این دو فیلم با امید فروش بیش تر در اکران فیزیکی، برای اکران در زمان بازگشایی مجدد سینماها برنامه ریزی کرده و با شکست مواجه شدند! «شنای پروانه» به طور میانگین ۶میلیارد تومان هزینه ساخت داشت اما میزان فروش آن تا لحظه نگارش این گزارش، به ۲ میلیارد تومان رسیده است. رقمی که طبق اولویت بندی، ابتدا صرف دستمزد بازیگران و سهم سینمادار می شود و ۴ میلیون ضرر باقی مانده است که تهیه کننده باید آن را جبران کند.

به تازگی، رسول صدرعاملی، تهیه کننده «شنای پروانه» اعلام کرد که اکران این فیلم از چهارشنبه ۲۵ تیر ماه متوقف می‌شود و عوامل فیلم، این توقف را به همه پزشکان و پرستارانی که در جدال با ویروس کرونا هستند، تقدیم کرده اند؛ تصمیمی که سعی می کنیم آن را به شکست فروش این فیلم مرتبط نکنیم!درحالی که شورای صنفی نمایش با این توقف مخالفت کرده است، باید دید سازندگان این اثر چه زمانی به ورود به وادی اکران آنلاین رضایت می دهند. همچنین فروش «خوب، بد، جلف ۲؛ ارتش سری» پس از بازگشایی سینماها هنوز به یک میلیارد تومان نرسیده است!

اکران آنلاین کماکان درگیر و دار قاچاق شدن!

آن طور که از شواهد امر پیداست، ویروس کرونا مهمان امروز و فردا نیست و دست کم تا دو سال آینده با عواقب آن مواجه خواهیم بود. به این ترتیب باید اعتراف کرد که تنها راه زنده نگه داشتن اقتصاد سینما، اکران آنلاین و تلاش برای ارتقای آن است. شاید بهتر باشد که گردانندگان این نوع از نمایش، یک بار برای همیشه بنیان حقوقی آن را از اساس پیگیری و ساماندهی کنند؛ روندی که به درستی در آلبوم «ایران من» با مشارکت همایون شجریان و سهراب پورناظری اعمال شد و به خوبی نیز جواب داد.

این آلبوم که نوروز امسال منتشر شد، در ابتدا تنها به صورت اینترنتی ثبت نام و بعد درب منزل تحویل داده می شد. در گام بعد و با امنیت سایبری قوی، لینک دانلود رایگان آن از تمام سایت ها برداشته و تنها از سایت «آی تونز» قابل خریداری شد. روندی که به نظر نمی رسد چندان برای حوزه گسترده ای چون سینما با بودجه های نهفته در برخی از ارگان های آن، غیر قابل دسترسی باشد! شاید بهتر باشد رئیس سازمان سینمایی، به‌جای تمرکز بر نظارت و ممیزی، صیانت از آثار را در دستور کار قرار دهد. با اوضاع فعلی و قاچاق‌های قریب‌الوقوع، اکران آنلاین فقط برای فیلم‌های هنرتجربه خوب است که در شرایط نرمال هم مخاطب بالایی ندارند. نکته مهم اینجاست که این معضلات زیرساختی، تاثیر مستقیم روی فروش فیلم ها در این پلتفرم گذاشته است. وقتی بطور رسمی اعلام می شود اکران آنلاین سه فیلم سینمایی روی هم فقط کمی بیشتر از یک میلیارد (۱.۳میلیارد) درآمد داشته یعنی شکستی مطلق برای اکران آنلاین شکل گرفته است! در واقع اگر درنظر بگیریم سی درصد این فروش به سامانه‌های آنلاین می رسد، نهایتا یک میلیارد پول می ماند که باید میان سه فیلم تقسیم شود یعنی هر فیلم کمی بیش از ۳۰۰میلیون از اکران آنلاین درآمد داشته اند و این روندی نیست که اقتصاد سینمای ایران، برای طولانی مدت بتواند به آن تکیه کند!